A nie upodabniajcie się do
tego świata, ale się przemieńcie przez ODNOWIENIE
umysłu swego, abyście umieli rozróżnić, co jest wolą Bożą, co jest dobre, miłe
i doskonałe. Rz.12,2
W pierwszym momencie
wydaje się, że w tym zdaniu chodzi o odświeżenie starego, poprzedniego sposobu
myślenia stosując np. takie zabiegi jak: "przemalowanie", "odkurzanie", "tuning"; czy też chodzi o usunięcie tego, co podczas wędrówki życia zabrudza nasz umysł
i powrót do dawnego sposobu myślenia, powrót do naszych pierwszych myśli, lub
poprzednich nawyków myślowych. Tak sugeruje tłumaczenie Biblii Warszawskiej.
(Słowniki: Odnowić, odnawiać: zrobić coś, aby stara rzecz była jak nowa,
przywracać czemuś wygląd rzeczy nowej, podejmować coś na nowo, np. odnowienie przyjaźni.
Synonimy: odświeżyć, wznowić, dokonać renowacji, odbudować, odrestaurować,
zbudować na nowo, przywrócić, rekonstruować, zacząć od nowa)
Natomiast greckie słowo tu użyte oznacza: czynić nowym, uczynienie
czegoś zupełnie nowym. "Przed słowem jest dodany przyimek właściwy dla
oznaczenia intensyfikacji czynności, lub cechy desygnowanej przez człon słowny
lub imienny /całkowicie, do końca/" (Wielki Słownik Grecko-Polski Nowego
Testamentu, wyd. Vocatio). Mamy więc tu do czynienia ze słowem oznaczającym stworzenie
czegoś zupełnie nowego, czegoś, czego jeszcze nigdy nie przeżyliśmy, nigdy nie
widzieliśmy, nigdy wcześniej nie wykonywaliśmy. Tak, jak do tej pory widzimy
niebo i ziemię takimi jakimi są, lecz kiedyś zobaczymy wszystko nowe. Jan w
objawieniu już to zobaczył: I widziałem NOWE niebo i NOWĄ ziemię; albowiem pierwsze
niebo i pierwsza ziemia przeminęły, i morza już nie ma. I widziałem miasto
święte, NOWE Jeruzalem, zstępujące z nieba od Boga,
przygotowane jak przyozdobiona oblubienica dla męża swego. Obj. 21,1-2 Przemiana przez odnowienie umysłu z naszego wersetu oznacza całkowitą
zmianę myślenia. Stare nawyki, sposoby myślenia, motywacje, dotychczasowe rozważania,
refleksje, wzorce – wszystko to przeminęło w momencie nawrócenia. A więc z
każdym dniem nowa myśl zmienia nasz sposób działania, ustawicznie wprowadzamy
zmiany wg wzorców Biblijnych, zmiany i działania, których do tej pory nie
znaliśmy.
Nie można uczynić nowym czegoś, co już wcześniej było nowe. Nowe
staje się tylko raz, jak Chrystus raz zmartwychwstał. Nasz wewnętrzny człowiek aż
do śmierci poznaje kolejne nowe myśli, olśnienia, objawienia, nowe piękno, zasady, prawdy, zwyczaje; wprowadza je w
życie - nowe życie, zapoczątkowane przez wiarę w zmartwychwstanie Chrystusa.
Ilustrują to poniższe wersety, w których jest użyte to samo słowo
oznaczające w grece: uczynić coś zupełnie nowym, dać się odnowić, przemienić całkowicie.
Dlatego nie upadamy na
duchu; bo choć zewnętrzny nasz człowiek niszczeje, to jednak ten nasz
wewnętrzny ODNAWIA się z każdym
dniem. 2Kor.4,16
Nie okłamujcie się
nawzajem, skoro zewlekliście z siebie starego człowieka wraz z uczynkami jego,
a przyoblekli NOWEGO, który się ODNAWIA ustawicznie ku poznaniu na
obraz tego, który go stworzył. Kol.3,9-10
Ale gdy się objawiła
dobroć i miłość do ludzi Zbawiciela naszego, Boga, zbawił nas nie dla uczynków
sprawiedliwości, które spełniliśmy, lecz dla miłosierdzia swego przez kąpiel
odrodzenia oraz ODNOWIENIE przez
Ducha Świętego. Tyt.3,4-5
Zewleczcie z siebie
starego człowieka wraz z jego poprzednim postępowaniem, którego gubią zwodnicze
żądze, i ODNÓWCIE się w duchu umysłu
waszego, a obleczcie się w NOWEGO
człowieka, który jest stworzony według Boga w sprawiedliwości i świętości
prawdy. Ef.4,22-25
Pogrzebani tedy jesteśmy
wraz z nim przez chrzest w śmierć, abyśmy jak Chrystus wskrzeszony został z
martwych przez chwałę Ojca, tak i my NOWE życie prowadzili. Rz.6,4
Tak więc, jeśli ktoś jest
w Chrystusie, nowym jest stworzeniem; stare przeminęło, oto wszystko stało się NOWE.
2Kor.5,17
Jest bowiem rzeczą
niemożliwą, żeby tych - którzy raz zostali oświeceni i zakosztowali daru
niebiańskiego, i stali się uczestnikami Ducha Świętego, i zakosztowali Słowa
Bożego, że jest dobre oraz cudownych mocy wieku przyszłego - gdy odpadli, powtórnie ODNOWIĆ i przywieść do pokuty, ponieważ oni sami
ponownie krzyżują Syna Bożego i wystawiają go na urągowisko. Hebr.6,4-6