1. Miłość jest cierpliwa = Bóg jest cierpliwy
1Kor.13,4: hē agapē
makrothymei – Miłość Agape jest cierpliwa, wielkoduszna, wyrozumiała,
wytrzymała, wytrwała. Myślę, że można tu słowo Agape stosować zamiennie ze
słowem Jezus. Cierpliwość jest podstawową cechą miłości - w słynnym hymnie o
miłości apostoł Paweł wymienia ją jako pierwszą. A więc cierpliwość jest jednym z największych
atrybutów Boga. Paweł w swoim drugim liście do Koryntian również uznał
cierpliwość za podstawę chrześcijaństwa, ważniejszą od znaków, cudów, przejawów
mocy, a także przedstawił ją jako główną cechę potwierdzającą godność
apostolską (2Kor.12,12).
Kim dla mnie jest i co zrobił dla mnie Jezus? Od tego
pytania, które chodzi ze mną od 18 lat, chciałbym zacząć to rozważanie. Przede
wszystkim On mnie zbawił! To jest najważniejsze. Przyjaciół, pocieszycieli, lekarzy,
doradców, nauczycieli, możemy mieć w świecie i w innych religiach. On jest Zbawicielem!
To jest bezwzględnie i absolutnie wyjątkowe. Okazał mi łaskę – spłacił mój
dług, poniósł za mnie karę, przebaczył grzechy. Ułaskawił mnie. Jestem wolny.
Chodzę w Jego łasce. Ale nie tylko to. Okazuje mi miłosierdzie. Cały czas.
Leczy mnie z konsekwencji moich grzechów, upadków. Obdarował mnie swoim
pokojem. A na dodatek dał mi dar życia wiecznego. Trzy słowa: łaska,
miłosierdzie i pokój – rozpoczynają i kończą niemal każdy list apostolski.
Dlaczego taki wstęp? Z powodu Bożej cierpliwości. Również niemal w każdym
liście przewija się duch cierpliwości, wytrwałości, wielkoduszności. Dziękuję
Bogu, że okazał mi – beznadziejnemu przypadkowi - cierpliwość i nadal okazuje.
Nigdy nie chcę tego zlekceważyć. A cierpliwość
Pana naszego uważajcie za ratunek
2Pt.3,15
Boża cierpliwość jest zadziwiająco
zaskakująca, ale równie zaskakująca jest często reakcja ludzi.
Gdy umarł siódmy sędzia
Izraela, Jair, naród zaczął upadać moralnie i powierzać się obcym bóstwom.
Wówczas Ammonici zaczęli ich gnębić. Izrael zawołał (Sdz.10): Zgrzeszyliśmy przeciw Tobie. Ciebie, naszego Boga,
opuściliśmy, a zamiast tego służymy baalom.
PAN zaś odpowiedział Izraelitom: Czy gdy gnębili was Egipcjanie
i Amoryci, Ammonici i Filistyni, Sydończycy, Amalekici
i Maonici, a wy wołaliście do Mnie, nie wybawiałem was z ich
ręki? Wy jednak opuszczaliście Mnie potem i znów oddawaliście cześć innym
bóstwom. Dlatego już więcej was nie wybawię! Idźcie, wołajcie o pomoc do
bogów, których sobie wybraliście. Niech oni was wybawią z ucisku!
Lecz synowie Izraela powiedzieli do PANA: Zgrzeszyliśmy. Uczyń Ty
z nami, cokolwiek uznasz za słuszne, ale — prosimy — uratuj nas
jak najprędzej. Ponadto usunęli spośród siebie obce bóstwa i służyli PANU.
On natomiast zniecierpliwił się niedolą Izraela.
Cóż za niezwykły dialog. Bóg traci
cierpliwość. „Nigdy więcej was nie uratuję”. A potem jednak, widząc ich szczerą
pokutę, zmianę zachowania, lituje się. Ile razy tak było… Bóg tego ludu izraelskiego wybrał sobie naszych ojców
i na obczyźnie w ziemi egipskiej wywyższył lud, i mocarnym ramieniem wywiódł go
z niej, i przez lat około czterdziestu cierpliwie znosił ich na pustyni. Dz.13,17
Miłosierny i łaskawy jest Pan, Cierpliwy i pełen dobroci. Nie prawuje
się ustawicznie, Nie gniewa się na wieki. Nie postępuje z nami według
grzechów naszych Ani nie odpłaca nam według win naszych. Ps103,8
Dlaczego dziś świat nie
idzie w ramiona Jezusa? Dlaczego nie uznaje Jego cierpliwości za ratunek? Co
złego jest w takich przymiotach jak: wielkoduszność, przebaczenie, litość,
łaskawość, miłosierdzie. Czy można znaleźć choć cień czegoś odrażającego w
Psalmie 103? Pierwszym powodem odrzucenia Boga jest fakt, że niestety ludzie
bardziej umiłowali ciemność (J.3,19) i kochają grzech. Udają, że chcą światła.
„Po to tylko, by wesprzeć swoje morale i uciszyć oskarżający głos sumienia” (M.
Lloyd Jones – Autentyczne chrześcijaństwo). Drugim powodem jest brak wiedzy,
poznania, świadomości, a to wszystko wynika z ignorancji, czyli wracamy do
punktu pierwszego. Świat przecież rozwinął się, idzie do przodu, postęp
technologiczny, medyczny, pomoc humanitarna, wiedza, radzimy sobie w każdej
dziedzinie życia. Jesteśmy samowystarczalni. Gdzież jest przyobiecane przyjście
Jego? Tak naprawdę świat się stacza jak się staczał. Wszystko już było. To, co jest, było już dawno, a to, co
będzie, też już jest od dawna. Kazn.3,15. Jedno się tylko zmienia: Teraz bliższe jest nasze zbawienie, niż kiedy uwierzyliśmy.
Rz.13,11 Dzień końca historii, dzień końca świata jest już bliżej niż wtedy. Cierpliwość, wyrozumiałość Pana naszego uważajcie, uznajcie za ratunek,
zbawienie! Pan nie zwleka z dotrzymaniem obietnicy,
chociaż niektórzy uważają, że zwleka,
lecz okazuje cierpliwość względem was, bo nie chce, aby ktokolwiek zginął, lecz
chce, aby wszyscy przyszli do upamiętania. 2Pt3,9 On chce, aby wszyscy ludzie
byli zbawieni i doszli do poznania
prawdy. 1Tym.2,4
2. Miłość jest cierpliwa, ale niektórym lepiej by było,
gdyby się nie urodzili.
W przytoczonej historii
Izraela z Księgi Sędziów, naród ukorzył się. Ale często wcześniej i później trwał
w swoim uporze, narzekaniu, samowystarczalności, w czci dla wielu bogów, w
lekceważeniu łaski. Za dni Noego ocalało niewielu; za Mojżesza – większości nie
upodobał sobie Bóg; gdy Jezus chodził po ziemi niewielu było tych, którzy szli
wąską drogą. W dzisiejszym świecie jest podobnie. Przykłady z Biblii są wielkim
ostrzeżeniem:
Lepiej by mu było, gdyby się ów człowiek nie urodził. Mat.26,24
Korzystniej
byłoby dla niego, aby mu u szyi zawieszono kamień młyński i utopiono w głębi
morza. Mat.18,6
Bóg cierpliwie
czekał za dni Noego, kiedy budowano arkę, w której tylko niewielu, to jest
osiem dusz, ocalało przez wodę. 1Pt.3,19
Bóg ma bowiem moc,
by wesprzeć, ale i przywieść do upadku. 2Kron.25,8
Bogiem żarliwym i mściwym jest Pan. Mściwy jest Pan i
pełen gniewu. Mści się Pan na swoich wrogach i wybucha gniewem na swoich
nieprzyjaciół. Pan jest cierpliwy
i pełen łaski, lecz na pewno sprawi, że winny nie ujdzie bezkarnie. Nah1,2
Albo może lekceważysz bogactwo jego dobroci i cierpliwości, i pobłażliwości, nie
zważając na to, że dobroć Boża do upamiętania cię prowadzi? Ty jednak przez
zatwardziałość swoją i nieskruszone serce gromadzisz sobie gniew na dzień
gniewu i objawienia sprawiedliwego sądu Boga. Rz.2,4
Pan zaś niech kieruje serca wasze ku miłości Bożej i
ku cierpliwości
Chrystusowej. Nakazujemy wam, bracia, w imieniu Pana Jezusa Chrystusa, abyście
stronili od każdego brata, który żyje nieporządnie, a nie według nauki, którą
otrzymaliście od nas. 2Tes.3,5
Wkradli się bowiem pomiędzy was jacyś ludzie, na
których od dawna wypisany został ten wyrok potępienia, bezbożni, którzy łaskę Boga naszego traktują jako
przyzwolenie na rozwiązłość i zapierają się naszego jedynego Władcy i Pana,
Jezusa Chrystusa. Judy1,4
Jakże my ujdziemy cało, jeżeli zlekceważymy tak wielkie zbawienie? Hebr.2,3
Kto łamie zakon Mojżesza, ponosi śmierć bez miłosierdzia
na podstawie zeznania dwóch albo trzech świadków; o ileż sroższej kary,
sądzicie, godzien będzie ten, kto Syna Bożego podeptał i zbezcześcił krew
przymierza, przez którą został uświęcony, i znieważył Ducha łaski! Znamy
przecież tego, który powiedział: Pomsta do mnie należy, Ja odpłacę; oraz: Pan
sądzić będzie lud swój. Straszna to rzecz wpaść w ręce Boga żywego. Hebr.10,29
I wszyscy w Mojżesza ochrzczeni zostali w obłoku i w
morzu, i wszyscy ten sam pokarm duchowy jedli, i wszyscy ten sam napój duchowy
pili; pili bowiem z duchowej skały, która im towarzyszyła, a skałą tą był
Chrystus. Lecz większości z nich nie upodobał sobie Bóg; ciała ich bowiem zasłały pustynię. A to stało się
dla nas wzorem, ostrzegającym nas. 1Kor.10,2
3. Miłość jest cierpliwa i wytrwała podczas prób i
doświadczeń
Kiedyś myślałem, że w chrześcijaństwie najważniejsza
jest miłość, czytanie Biblii, modlitwa itp. W pewnym sensie to prawda, ale bez
duchowej cierpliwości są to puste słowa. Niech
was przeobraża nowy sposób myślenia Rz.12,2. Nowy sposób myślenia, nowy
sposób rozumienia ciężkich, długotrwałych cierpień i trudnych doświadczeń.
Wydaje mi się, że namiastką obrazującą zmianę myślenia może być zadanie
połączenia wszystkich dziewięciu kropek czterema prostymi nie odrywając długopisu.
(Rozwiązanie na końcu)
Wyjście poza schemat dotychczasowego myślenia, coś
zupełnie nowego, czego nie doświadczyłem, nie doświadczyłeś przed nawróceniem.
Są ludzie z natury cierpliwi, ale to nie o to chodzi, bo gdy cierpliwemu
nadepniemy na odcisk (a każdy ma swój własny odcisk), okaże się niecierpliwym. Zmień
nawyki myślowe, wiedząc, że: ucisk wywołuje cierpliwość, a cierpliwość
doświadczenie, doświadczenie zaś nadzieję Rz. 2,3 Cierpliwość jest owocem
Ducha Św. Gal.5,22 Ciężkie,
niezrozumiałe, tragiczne hiobowe cierpienie; ponad miarę; ponad siły; bez wyjścia
– jest czymś co apostoł Paweł doskonale zna: ponad miarę i ponad siły nasze byliśmy obciążeni tak, że nieomal
zwątpiliśmy o życiu naszym; doprawdy, byliśmy już całkowicie pewni tego, że
śmierć nasza jest postanowiona 2Kor1,8. Dlatego natchnione Słowo Boże jest
pocieszeniem pewnym, doskonale pewnym, dającym jedyne w swoim rodzaju uczucie
pokoju podczas burzy. Cokolwiek bowiem
przedtem napisano, dla naszego pouczenia napisano, abyśmy przez cierpliwość i przez pociechę z Pism
nadzieję mieli. A Bóg, który jest źródłem cierpliwości i pociechy, niech sprawi, abyście byli jednomyślni
między sobą na wzór Jezusa Chrystusa. Rz. 15,4. W nadziei
radośni, w ucisku cierpliwi,
w modlitwie wytrwali. Rz.12,12
A modlitwa…? Czasami ból
psychiczny jest tak silny, że paraliżuje myśli… W sytuacji bez wyjścia i problemach ponad nasze siły,
gdy utonął okręt naszego poczucia stabilności, a wiatry przeciwne ciągle
zwiewają tlące płomyki wiary, czy znajdzie się ktoś, kto się będzie o Ciebie
modlił?
W trudnym momencie mojego
życia, zainspirowany wersetami: Ps. 44,13; Ps.
102,10; Tr. 3,15-18; Jb. 18,14; Jb. 9,3; Mk.2,4;
Ps. 38,15; napisałem kiedyś:
Gdy
zobaczyłem prawdziwe światło,
Zamieszkałem
tuż pod ziemią.
Tu ledwie
tlący się len
Delikatnie
rozjaśnia pokój.
Upiększam
koronę
Z cierni
moich wyobrażeń.
W koszu
wspomnień
Leżą zgniłe
ogryzki snów.
Czekam i
milczę;
Nie układam
odpowiedzi
Nasycony
zniewagą
Otarłem
resztki popiołu z ust.
Mały,
czarny miś pluszowy
Rutynowo do
mnie mrugnął.
Zdjąłem
dach
By uzdrowić
króla strachów
Następnych
kilka chwil
Uniesie
obłok przemijających marzeń.
Czekam i
milczę;
Nie układam
odpowiedzi.
(PA2003)
Brak cierpliwości, brak
ufności Bogu w próbach może prowadzić do dwóch skrajnych postaw: do pychy
szlachetnych męczenników, lub do użalania się nad sobą, a użalanie się nad sobą
prowadzi do rozpaczania. W rozpaczy panikujemy, licytujemy się (kto ma gorzej),
wymuszamy współczucie. Wydaję mi się, że Hiob zahaczył o te dwie postawy, ale
wytrwał z godnością. Więc cierpimy z godnością, ale też pocieszamy z mądrością.
Strapionemu należy się życzliwość od
przyjaciela, choćby nawet zaniechał bojaźni Bożej. Jb6,14. A pseudoprzyjaciołom
należy się hiobowy sarkazm, choćby niewiadomo jak byli gorliwi (Jb 16,2; 12,2).
Rysuj przytępionym
ołówkiem, żeby nie zniszczyć kartki. A zanim wyciągniesz pochopne wnioski „try
walking In my shoes”.
Oby się spełniło moje życzenie i Bóg zaspokoił moje
pragnienie! Oby Bóg zechciał mnie zmiażdżyć, oby podniósł ręce i przeciął nić
mego życia! Miałbym jeszcze tę pociechę i skakałbym z radości mimo srogich
cierpień, że się nie zaparłem słów Świętego. Skąd wezmę siłę, abym jeszcze
wytrwał? Do jakiego kresu mam cierpliwie
czekać? Czy moja moc jest twarda jak skała albo czy moje ciało jest ze
spiżu? Zaiste, nie ma dla mnie pomocy i ratunku jestem pozbawiony. Jb6,8
Dlaczego nie miałbym się zniecierpliwić? Spójrzcie na mnie i zdumiejcie się, połóżcie rękę na
swoje usta! Tak, gdy o tym myślę, jestem przerażony i dreszcz przenika
moje ciało. Dlaczego bezbożni zachowują życie, starzeją się, a nawet nabierają
siły? Jb21,5
Bracia, za przykład cierpienia i cierpliwości bierzcie
proroków, którzy przemawiali w imieniu Pańskim. Oto za błogosławionych
uważamy tych, którzy wytrwali. Słyszeliście o wytrwałości Joba i oglądaliście
zakończenie, które zgotował Pan, bo wielce litościwy i miłosierny jest Pan. Jak.5,10

Paweł bardzo dobrze znał
trudy życia chrześcijańskiego. I znowu na pierwszym miejscu wymienia
wytrwałość/cierpliwość jako najważniejszą cechę godną naśladowania: ale we wszystkim okazujemy się sługami
Bożymi (stawiamy siebie za przykład): w wielkiej cierpliwości/wytrwałości, w uciskach, w potrzebach, w
utrapieniach, w chłostach, w więzieniach, w niepokojach, w trudach, w czuwaniu,
w postach… Dopiero dalej pisze: w Duchu Świętym, w miłości nieobłudnej, w
słowie prawdy, w mocy Bożej 2Kor. 6,4
Wyobraźmy sobie głoszenie Słowa przez człowieka niecierpliwego. Albo czy
możemy zobaczyć miłość nieobłudną, nieegocentryczną u człowieka narzekającego? Dlatego miłosierdzia dostąpiłem, aby na
mnie pierwszym Jezus Chrystus okazał wszelką cierpliwość dla przykładu tym, którzy mają weń uwierzyć ku
żywotowi wiecznemu. 1Tym.1,16
Timothy Keller w książce: „Krocząc z Bogiem przez ból i
cierpienie” pisze: „Kroczenie z Bogiem przez cierpienie oznacza traktowanie
Boga jak Boga i jako tego, który jest tam, w naszym cierpieniu, obecny.
Kroczenie jest czymś rytmicznym, mało dramatycznym składa się z prostych,
powtarzalnych działań, wykonywanych przez dłuższy czas. Bóg nie powiedział do
Abrahama w Księdze Rodzaju 17,1: ‘zrób salto przede mną’ ani nawet: ‘biegnij
przede mną’, gdyż nikt nie mógłby robić tego przez cały dzień, każdego dnia.
Niektórzy myślą, że wzrost duchowy przypomina skoki z trampoliny. Mówią: ‘Poświęcę
swoje życie Panu! Zmienię w sobie wszystkie okropne nawyki, ja się naprawdę
zmienię!’, ‘Dajcie mi sześć miesięcy, a stanę się zupełnie nowym człowiekiem?’.
Nie na tym polega kroczenie. Kroczenie to nieustanna, codzienna modlitwa, to
nieustanna, codzienna lektura Pisma Świętego, to nieustanne, codzienne
posłuszeństwo, rozmowy z wierzącymi przyjaciółmi, uczestniczenie we wspólnym
uwielbieniu Boga, aktywny udział w życiu lokalnego Kościoła. To coś niezwykle
rytmicznego, powtarzalnego, trwałego. Kroczenie z Bogiem jest metaforą
symbolizującą powolny i stały postęp.”
Oto wytrwałość - krok po kroku.
Rytm wiary!
Coś w tobie śpi
Coś w tobie drzemie
Ktoś bardzo chce
Byś miał pragnienie
Na brzegu
tęczy
Nieba
kropelki
Robaczek
tańczy
Szumią
muszelki
Obudź
poranek
Mgłą
zaplątany
Świt zza
zasłonek
Zerka
zmieszany
Serca
wołanie
Bo któż
mieszka tam
Strun duszy
drganie
Rytm wiary
gram
(PA1999)
Nie rozpaczaj! Wytrzymaj
próbę! Umocnij serce! Ufaj Bogu! Trwaj w Jezusie! Jeszcze tylko mała chwila!
Przypomnijcie sobie dni poprzednie, kiedy po swym
oświeceniu wytrwaliście w licznych zmaganiach z utrapieniami, czy to, gdy
byliście wystawieni publicznie na zniewagi i udręki, czy też, gdy wiernie
staliście przy tych, z którymi się tak obchodzono. Cierpieliście bowiem wespół
z więźniami i przyjęliście z radością grabież waszego mienia, wiedząc, że sami
posiadacie majętność lepszą i trwałą. Nie porzucajcie więc ufności waszej,
która ma wielką zapłatę. Albowiem wytrwałości wam potrzeba, abyście, gdy
wypełnicie wolę Bożą, dostąpili tego, co obiecał. Bo jeszcze tylko mała chwila,
a przyjdzie Ten, który ma przyjść, i nie będzie zwlekał; Hebr.10,32
Błogosławiony mąż, który wytrwa w
próbie, bo gdy wytrzyma próbę weźmie wieniec żywota, obiecany przez Boga tym,
którzy go miłują.
Jak.1,12
Ja, Jan, brat wasz i uczestnik w ucisku i w
Królestwie, i w cierpliwym
wytrwaniu przy Jezusie, byłem na wyspie, zwanej Patmos, z powodu zwiastowania
Słowa Bożego i świadczenia o Jezusie. Obj.1,9
Przeto bądźcie cierpliwi, bracia, aż do przyjścia Pana. Oto rolnik cierpliwie oczekuje cennego owocu
ziemi, aż spadnie wczesny i późniejszy deszcz. Bądźcie i wy cierpliwi, umocnijcie serca swoje, bo
przyjście Pana jest bliskie. Jak.5,7
Czemu rozpaczasz, duszo moja, I czemu drżysz we
mnie? Ufaj Bogu, gdyż
jeszcze sławić go będę: On jest zbawieniem moim i Bogiem moim!
Czemu rozpaczasz, duszo moja, I czemu drżysz we
mnie? Ufaj Bogu, gdyż
jeszcze sławić go będę: On jest zbawieniem moim i Bogiem moim!
Czemu rozpaczasz, duszo moja, I czemu drżysz we
mnie? Ufaj Bogu, gdyż
jeszcze sławić go będę: On jest zbawieniem moim i Bogiem moim!
Tak! Trzy razy! Ten sam
werset trzy razy jest powtórzony: w Psalmie 42,6; 42,12 i 43,5.
4. Miłość jest cierpliwa w codziennym życiu Kościoła
Gdzieś w Internecie przeczytałem takie śmieszne zdanie:
„Panie Boże, proszę, daj mi cierpliwość! Daj mi cierpliwość – tylko
natychmiast!” Życie chrześcijańskie to często nie natychmiastowe odpowiedzi. To
często długie oczekiwanie, milczenie. Ilu jest ojców, przewodników duchowych,
nauczycieli, którzy nie zdali egzaminu z cierpliwości. Dlaczego tak wiele razy
Paweł, Jakub, Piotr i Jan piszą o wytrwaniu? Cały Nowy Testament jest tym
przesiąknięty. O czym zostali pouczeni Tesaloniczanie, Hebrajczycy? Bądźcie
wytrwali w... Już dawno powinniście być… Czego mieli nauczać Tytus i Tymoteusz?
Mamy problem z cierpliwością. Ze znoszeniem jedni drugich. Drażnią nas różne
zachowania. Cielesna natura niecierpliwi się, oburza. Powiedz do niej: stara
naturo, jesteś skończona!
A co z czekaniem z seksem do ślubu? Młodzi ewangeliczni
chrześcijanie wiedzą, że ta czystość nie ma nic wspólnego z PRL-owską pruderią,
a wszechobecna wolność obyczajów (dokonania bohaterów, brawura zdobywców) tylko
utwierdza w tym, że więcej wart jest cierpliwy
niż bohater, a ten, kto opanowuje siebie samego, więcej znaczy niż zdobywca
miasta.Przyp16,32. Dzisiaj w radiowej Trójce słuchałem o 30-leciu filmu „Dirty
Dancing” – jak wielkim przełomem był ten film w naszym kraju. Że już teraz
można, że też nam wolno coś takiego przeżyć. Akcja rozgrywa się w latach 60-tych
i odkrywa początki końca jako takiej moralności w Ameryce. Wkrótce ma dojść do
rewolucji seksualnej. W Stanach wszedł na ekrany w latach 80-tych, w czasach
silnej fali konserwatyzmu jako film prowokacyjny, zapoznając młode pokolenie z tematem
aborcji i wyzwolenia dziewczyn m.in. spod władzy ojców. Wypowiadająca się w
audycji pani Małgorzata, krytyk filmowy, mówi: „Podprogowo się to odsączyło w
nasze młode głowy, i bardzo dobrze. (…) Jest to film, który tanecznym krokiem wprowadzał
nas w dorosłość.” To jest rytm tego świata.
Ale my nie stąd. My jesteśmy myśli
Chrystusowej. 1Kor.2,16.
Z wszelką pokorą i łagodnością, z cierpliwością, znosząc jedni drugich w
miłości. Ef4,2
Utwierdzeni wszelką mocą według potęgi chwały jego ku
wszelkiej cierpliwości i
wytrwałości Kol.1,11
Przeto przyobleczcie się jako wybrani Boży, święci i
umiłowani, w serdeczne współczucie, w dobroć, pokorę, łagodność i cierpliwość, znosząc jedni drugich i
przebaczając sobie nawzajem Kol. 3,12
Miejcie cierpliwość dla wszystkich. 1Tes.5,14
Pan zaś niech kieruje serca wasze ku miłości Bożej i
ku cierpliwości
Chrystusowej. 2Tes.3,5
Ale ty, człowiecze Boży, unikaj tego, a zabiegaj o
sprawiedliwość, pobożność, wiarę, miłość, cierpliwość, łagodność.
1Tym.6,11
A sługa Pański nie powinien wdawać się w spory, lecz
powinien być uprzejmy dla wszystkich, zdolny do nauczania, cierpliwie znoszący przeciwności 2Tym.2,24
Lecz ty poszedłeś za moją nauką, za moim sposobem
życia, za moimi dążnościami, za moją wiarą, wyrozumiałością, miłością, cierpliwością 2Tym.3,10
Głoś Słowo, bądź w pogotowiu w każdy czas, dogodny czy
niedogodny, karć, grom, napominaj z wszelką cierpliwością i pouczaniem. 2Tym.4,2
Ale ty mów, co odpowiada zdrowej nauce, że starzy
mają być trzeźwi, poważni, wstrzemięźliwi, szczerzy w wierze, miłości, cierpliwości. Tyt.2,1
Pragniemy zaś, aby każdy z was okazywał tę samą
gorliwość dla zachowania pełni nadziei aż do końca, abyście się nie stali
ociężałymi, ale byli naśladowcami tych, którzy przez wiarę i cierpliwość dziedziczą obietnice. Hebr.6,11
Bo jakaż to chluba, jeżeli okazujecie cierpliwość, policzkowani za grzechy?
Ale, jeżeli okazujecie cierpliwość,
gdy za dobre uczynki cierpicie, to jest łaska u Boga. 1Pt.2,20
A jeśli spodziewamy się tego, czego nie widzimy,
oczekujemy żarliwie, z cierpliwością. Rz. 8,25
A ponieważ bezprawie się rozmnoży,
przeto miłość wielu oziębnie. A kto wytrwa do końca, ten będzie zbawiony. Mat.24,12-13
Ponieważ [Abraham] czekał cierpliwie, otrzymał to, co było obiecane. Hebr.6,15
Nie bójcie się, wytrwajcie, a
zobaczycie pomoc Pana, której udzieli wam dzisiaj! 2Mo14,13
Człowiek porywczy wywołuje zwadę, lecz cierpliwy zażegnuje spór. Przyp15,18
Cierpliwością można przekonać sędziego, a łagodny język łamie
kości. Przyp.25,15
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz